Με των αλόγων τα φαντάσματα

Ο ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ

"Κάθεσαι στην καρέκλα του",
μου είπαν.

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Βγήκανε μ' ανοιχτά φτερά
άλογα μαύρα·ακινητούν
στον ουρανό.

ΑΝΑΤΟΛΗ
                                        Στον Χρήστο Μπουρονίκο

Μα η μέρα το σκορπά το μυστικό της. Κ' είπε
"σκοτάδι ας γίνει, ας γίνει φόβος". Ακούστηκαν
χτυπήματα στην πόρτα. Με των αλόγων τα
φαντάσματα περνούσαν οι νεκροί. Σηκώθηκε μια λύπη.
Κι όλοι το 'νιωσαν - ο μάγος είχε φτάσει.
         Τότε πέρασαν χρόνια. Τ' άλογα, ματωμένα
και τρελά, κατέβαιναν στους κάμπους· έπεφταν
στ' αποσπάσματα. Όμως ο μάγος σώπαινε. Τίναζε
μονάχα τα δάχτυλά του, τραβούσε αόρατα σκοινιά.
Ώσπου ανοίξανε τα σπλάχνα του και βγήκε το βαμπάκι.

Ο ΕΝΑΤΟΣ
                                            Στην Ερμιόνη

Την κρύπτη μου αφήνω αυτή τη νύχτα.
Κι αν στο ταξίδι βγεις το φτάσιμο άδικο.
Δίκωχα τρύπια κι αποφόρια
τάφων θα 'ναι ο δρόμος
και σπίτια Τούρκικα που σκέπασε
το ρύζι - αέρας σιγανός
να τρώει τις πόρτες
και φυλλοβόλος μπέης να ξυπνά·
εσκόρπισα αν τρίξει τ' όνομά μου.
Την κρύπτη μου αφήνω· φτάσιμο άδικο:
Ο πληγωμένος πού
και πού τα λέπια του.

Νεκρούς διαδρόμους τώρα κατεβαίνω.
Τυφλά ποντίκια μπόχα υπακοής
κι απαρνημένοι.
Απλώνουν τ' άσπρο χέρι τους και κλαίνε:

"Βλέπεις; Δεν είναι χέρι είναι ρολόι"

Αυτό δεν είναι χάραμα είναι τρόμος.

Ούτε βαρούλκα ούτε φτερά-

με τη φωτιά θα βγω τρελό αγρίμι.

Έτσι να πάω. Σαν ένατος.

Σ' ενέδρα.

Χρήστος Μπράβος
"Με των αλόγων τα φαντάσματα" 

Φωτογραφίες Arthur Tess