ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ
Φτάνουμε ως την πιο βουβή κραυγή.
Ύστερα,
γέρνοντας το κεφάλι,
ησυχάζουμε.
Οι νοσοκόμες,
που όσο η κρίση διαρκεί
τίποτα δε μπορούν να κάνουνε,
τώρα, όλο σπουδή,
φέρνοντας ρούχα καθαρά,
μας παίρνουν τρυφερά στο στήθος τους
και μας αλλάζουν.
ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ
Πιάνω τον εαυτό μου πότε πότε
να αναστενάζει,
βαθιά,
με αναφιλητό.
Σα να 'χει μέσα μου σαλέψει
κάποιο ναυάγιο.
