Η αγνή κόρη του Ηράκλειτου
Φλεγόμενη συκιά! Τριανταφυλλιά της Εφέσου!
η αγνή κόρη του Ηράκλειτου
μ' έναν κομήτη σε κάθε κόγχη του ματιού
υψώνεται: μνημείο απο αναμμένα κάρβουνα
Καταραμένο προσωπείο της καμίνου
τα στήθη σου - ήλιοι κατακόκκινοι - θρύβονται
τα αιχμάλωτα πουλιά σου στριφογυρίζουν
σφηκοφωλιά φωτιάς που τίποτε δεν την καταπραϋνει
Μυρμήγκια απο φωτιά μες στις προβιές σου
σκύλοι φωτιάς που γελάνε και δαγκώνουν
δυστυχία στις ομορφιές της Ιωνίας!
Άρπα απο στάχτη! Μαντολίνο
απο φωτιά! Μουσική για πάντα δική σου!
Το πάν μέσα σου είναι σκέψη και σε απανθρακώνει!
Φλεγόμενη συκιά! Τριανταφυλλιά της Εφέσου!
η αγνή κόρη του Ηράκλειτου
μ' έναν κομήτη σε κάθε κόγχη του ματιού
υψώνεται: μνημείο απο αναμμένα κάρβουνα
Καταραμένο προσωπείο της καμίνου
τα στήθη σου - ήλιοι κατακόκκινοι - θρύβονται
τα αιχμάλωτα πουλιά σου στριφογυρίζουν
σφηκοφωλιά φωτιάς που τίποτε δεν την καταπραϋνει
Μυρμήγκια απο φωτιά μες στις προβιές σου
σκύλοι φωτιάς που γελάνε και δαγκώνουν
δυστυχία στις ομορφιές της Ιωνίας!
Άρπα απο στάχτη! Μαντολίνο
απο φωτιά! Μουσική για πάντα δική σου!
Το πάν μέσα σου είναι σκέψη και σε απανθρακώνει!
Ευριδίκη
Στην είσοδο του κάτω κόσμου
στην αποβάθρα της λήθης
έφυγες χωρίς να στραφείς πίσω
Δεν μπόρεσα να σου κόψω τα σιδερένια λουλούδια
απο τα κάγκελα που χώριζαν τις ζωές μας
Έμεινα ολομόναχος στο γερασμένο δρόμο μας
ένα άσπρο άλογο βγαίνοντας απο τα βάθη των αιώνων
οσμίστηκε το αλάτι απο τα δάκρυα
κι ήρθε να γλείψει το χέρι μου
Μια παλιά εφημερίδα που την έσερνε ο άνεμος
σταμάτησε και σκέπασε τα πόδια μου
για να τα προφυλάξει απο την παγερή μοναξιά
Yvan Goll
Ποιήματα (1920-1950)
Μτφρ. Ε. Χ. Γονατάς
