Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Η ποίηση δεν είναι καταιγίδα ούτε κυκλώνας

Είν' ένα ποτάμι μεγαλόπρεπο και γόνιμο

Adolf Hoffmeister
Illustration, Lautreamont poesies

Οι ταραχές, οι αγωνίες, οι διαστροφές, ο θάνατος, οι εξαιρέσεις στη φυσική ή στην ηθική τάξη, το πνεύμα της άρνησης, οι αποχτηνώσεις, οι παρακρούσεις που τις υπηρετεί η θέληση, τα βάσανα, η καταστροφή, η ανατροπή, τα δάκρυα, οι απληστίες, οι υποταγές, οι διαβρωτικές φαντασίες, τα μυθιστορήματα, το απροσδόκητο, το απαγορευμένο, οι χημικές ιδιορρυθμίες του μυστηριώδη γύπα που παραμονεύει το ψοφίμι μιας πεθαμένης αυταπάτης, οι πρόωρες και αποτυχημένες εμπειρίες, τα σκοτάδια με κέλυφος κοριού, η τρομερή μονομανία του εγωισμού, το μπόλιασμα της βαθιάς νάρκωσης, οι επικήδειοι, οι επιθυμίες, οι προδοσίες, οι τυραννίες, οι ασέβειες, οι ταραχές, οι οξύτητες, οι επιθετικές βρισιές, η παραφροσύνη, η πλήξη, οι δικαιολογημένοι τρόμοι, οι μορφασμοί, οι νευρώσεις, τα ματοβαμμένα εργαλεία που μ' αυτά οδηγούμε τη λογική σε απόγνωση, οι υπερβολές, η έλλειψη ειλικρίνειας, η ανία, οι ευτέλειες, οι μαυρίλες, τα πένθη, τα γεννητούρια που 'ναι χειρότερα κι απο δολοφονίες, τα πάθη, η κλίκα των μυθιστοριογράφων του κακουργιοδικείου, οι τραγωδίες, οι ωδές, τα μελοδράματα, οι ακρότητες που εμφανίζονται αδιάκοπα, η λογική που την αποδοκιμάζουν ατιμώρητα, οι δυσωδίες της δειλίας, οι αηδίες, οι βάτραχοι, οι πολύποδες, οι καρχαρίες, ο σιμούν των ερήμων, οι νυχτοβάτης, θολός, νυχτόβιος, ναρκωτικός, υπνοβάτης, γλοιώδης, ομιλούσα φώκια, διφορούμενος, φθισικός, σπασμωδικός, αφροδισιακός, αναιμικός, μονόφθαλμος, ερμαφρόδιτος, μπάσταρδος, αλμπίνος, παιδεραστής, φαινόμενο του ενυδρείου και γυναίκα με γένια, οι μεθυσμένες ώρες της σιωπηλής αποθάρρυνσης, οι παραλογισμοί, οι δριμύτητες, τα τέρατα, οι εξαχρειωτικοί συλλογισμοί, οι αισχρολογίες, αυτός που δεν σκέφτεται σαν παιδί, η ερήμωση, αυτό το διανοητικό δέντρο του θανάτου, οι αρωματισμένοι καρκίνοι, τα σκέλια με καμέλιες, η ενοχή ενός συγγραφές που περιπλανιέται στην πλαγιά του τίποτα και περιφρονεί τον εαυτό του με χαρούμενες κραυγές, οι τύψεις, οι υποκρισίες, οι αόριστες προσδοκίες που σας συνθλίβουν στ' αδιόρατα γρανάζια τους, οι χοντρές φτυσιές στα ιερά αξιώματα, το σαράκι και τα υπαινικτικά του γαργαλητά, οι τρελοί πρόλογοι, σαν τους προλόγους του Κρόμγουελ, της δεσποινίδας ντε Μωπάν και του Δουμά υιού, τα γερατειά, οι ανημπόριες, οι βλαστήμιες, οι ασφυξίες, οι δύσπνοιες, οι λύσσες - μπροστά σ' αυτα βρόμικα οστεοφυλάκια, που ντρέπομαι να τα ονομάζω, είναι καιρός ν' αντιδράσουμε επιτέλους ενάντια σ' ό,τι μας δυσαρεστεί και μας λυγίζει τόσο βίαια.
Το πνεύμα σας παρασύρεται αδιάκοπα έξω απ' τα νερά του και πιάνεται στην ερεβώδη παγίδα που άτεχνα του στήνουνε ο εγωισμός κι η φιλαυτία.


Isidore Lucien Ducasse (1846-1870)
Κόμης Λωτρεαμόν 
Ποίηματα (εκλογή)
Μτφρ. Αντώνης Φωστιέρης