I hear those voices that will not be drowned
Σίγουρα, η φωνή αυτή έρχεται απο ένα πρόσωπο, μοναδικό και ανεπανάληπτο όπως είναι όλα τα πρόσωπα·η φωνή, όμως, δεν είναι πρόσωπο, είναι κάτι που αιωρείται στον αέρα, χωρίς σάρκα και οστά. Βεβαίως, και η φωνή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη, αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο: είναι πιθανό, η φωνή και το πρόσωπο, να μην έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Μπορεί να ταιριάζουν μεταξύ τους αλλά ταιριάζουν πάντα με έναν τρόπο μυστικό, που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά: η φωνή μπορεί να εκφράζει ό,τι πιο κρυφό και αληθινό διαθέτει ένα πρόσωπο. Να είναι, λοιπόν, ο ασώματος εαυτός σου αυτός που ακούει την ασώματη αυτή φωνή; Σ' αυτή την περίπτωση, είτε την ακούς πραγματικά είτε απλώς τη θυμάσαι και τη φαντάζεσαι, είναι το ίδιο.
Εσύ, όμως, θέλεις να είναι πραγματική η φωνή που ακούς: δεν σε ενδιαφέρει η ανάμνηση ή η φαντασία, σε ενδιαφέρει η δόνηση ενός ζωντανού, παλλόμενου λαιμού.
Τί κρύβεται, άλλωστε, πίσω απο μια φωνή; Κρύβεται ένα ζωντανό πρόσωπο - λαιμός, θώρακας, συναίσθημα-που απελευθερώνει μια φωνή διαφορετική απο όλες τις άλλες. Μια φωνή προϋποθέτει ένα λάρυγγα, λίγο σάλιο, κάποια παιδικά χρόνια, εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής, ένα μυαλό που επιθυμεί να έχει την ικανοποίηση να δώσει τη δική του μορφή στα ηχητικά κύματα. Αυτό που περισσότερο σε ελκύει είναι η χαρά που η φωνή αυτή προσδίδει στην ύπαρξή της: κι αυτή η χαρά σε κάνει να φαντάζεσαι ότι όσο διαφορετική είναι η φωνή, τόσο διαφορετικό είναι και το πρόσωπο που τραγουδάει.
Απόσπασμα απο το διήγημα "ο βασιλιάς αφουγκράζεται" του Italo Calvino
