Σκιές ονείρου

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ

Το απόσπασμα σχηματίστηκε και στάθηκε σε θέση προσοχής. Ο Χλαντίκ όρθιος μπρος στον τοίχο του στρατώνα περίμενε την ομοβροντία. Κάποιος παρατήρησε πως ο τοίχος θα λεκιαζόταν απο τα αίματα. Τον διατάξαν να πάει ένα δυο βήματα πιο μπρος. Ολ' αυτά θύμισαν στον Χλαντικ, χωρίς να το θέλει, προετοιμασίες φωτογράφησης. Μια μεγάλη σταγόνα βροχής έσταξε πάνω στα μηλίγγια του Χλάντικ και κύλησε στα μάγουλά του. Ο λοχίας φώναξε την τελειωτική διάταξη.

Το φυσικό σύμπαν ακινητοποιήθηκε.

Είχε παρακαλέσει τον Θεό να του χαρίσει ένα ολόκληρο χρόνο για να τελειώσει το έργο του κι ο Παντοδύναμος είχε ακούσει την παράκλησή του κι έκανε ένα μυστικό θαύμα για χάρη του.

Συμπλήρωσε το δράμα του. Δεν του έμεινε παρά το πρόβλημα μιας μονάχα φράσης, της τελευταίας. Το έλυσε. Η σταγόνα του νερού γλίστρησε πάνω στο μάγουλό του. Μια ξετρελαμένη κραυγή άνοιξε διάπλατα το στόμα του, τίναξε το κεφάλι του και γκρεμίστηκε κάτω απο την τετραπλή ομοβροντία.

Jorge Luis Borges
Απόσπασμα

ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Το μπαστούνι, μια αρμαθιά κλειδιά, κάτι κέρματα,
η απαλή κλειδαριά, κάτι τελευταίες
σημειώσεις που δε θα ξαναδιαβαστούν
τις λίγες μέρες που μου απομένουν, η τράπουλα,
η σκακιέρα, ένα βιβλίο και κάπου στα φύλλα του
η ξεραμένη βιολέτα, ενθύμιο κάποιας βραδιάς
αξέχαστης ασφαλώς αλλά κιόλας ξεχασμένης,
στη δύση ο κόκκινος καθρέφτης πυρπολώντας
ένα δειλινό της φαντασίας. Τόσα και τόσα πράγματα,
ομπρέλες, πίπες, άτλαντες, φλιτζάνια, μπιχλιμπίδια
που δουλεύουν για χάρη μας σαν αμίλητοι σκλάβοι,
τυφλά, και απολύτως βουβά!
Θα επιζήσουν πέρ’ από τη λήθη μας·
δίχως να ξέρουν καν πως έχουμε υπάρξει.


Jorge Luis Borges
Το εγκώμιο της σκιάς και άλλα ποίηματα
Μετάφραση Δημήτρης Καλοκύρης