Βρέθηκα σ' ένα Τυπογραφείο στην Κόλαση και είδα τον τρόπο με τον οποίο η γνώση μεταβιβάζεται απο γενιά σε γενιά.
Στην πρώτη αίθουσα ήταν ένας Δράκοντας-Ανθρωπος, που μάζευε τα σκουπίδια απο το στόμιο μιας σπηλιάς· στα βάθη, κάποιοι Δράκοντες έσκαβαν την σπηλιά.
Στη δεύτερη αίθουσα ήταν μια Έχιδνα κουλουριασμένη γύρω απο τον βράχο και τη σπηλιά, και άλλες που τη στόλιζαν με χρυσάφι, ασήμι και πολύτιμα πετράδια.
Στην τρίτη αίθουσα ήταν ένας Αετός με φτερά και πούπουλα απο αέρα: έκανε το εσωτερικό της σπηλιάς να μοιάζει απέραντο· γύρω πλήθος Αετόμορφοι έκτιζαν παλάτια στους πελώριους βράχους.
Στην τέταρτη αίθουσα υπήρχαν Λιοντάρια απο πύρινες φλόγες, που λυσσομανούσαν τριγύρω και έλιωναν τα μέταλλα σε έμβια υγρά.
Στην πέμπτη αίθουσα υπήρχαν Ακατανόμαστες μορφές, που εκσφενδόνιζαν τα μέταλλα στο διάστημα.
Εκεί τα παραλάμβαναν Άνθρωποι που κατοικούσαν στην έκτη αίθουσα, και έπαιρναν τη μορφή βιβλίων και τακτοποιούνταν σε βιβλιοθήκες.
William Blake
"Οι γάμοι του ουρανού και της κόλασης"
Μτφρ. Χάρης Βλαβιανός
