32 Ιουνίου. - Πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο χρόνος κρύβει πολλές άγνωστες προοπτικές. Τι σπαζοκεφαλιά! Χτες το πρωί μπαίνω σ' ένα μαγαζί ν' αγοράσω μια εφημερίδα. Η ημερομηνία ήταν 31 Ιουνίου.
- Για κοίτα, είπα, ο μήνας έχει τριαντα μία μέρες.
Η πωλήτρια, που την γνώριζα απο χρόνια, με κοιτάει μ' ένα περίεργο ύφος σαν να μην καταλαβαίνει. Ρίχνω μια ματιά στους τίτλους και διαβάζω:
"Ο κύριος Τσώρτσιλ θα επισκεφτεί την Ν. Υόρκη ανάμεσα στις 39 και 43 Ιουνίου"
...................................................
Το απόγευμα κάνω την ακόλουθη παρατήρηση: εκείνοι που μένουν συνέχεια ζωντανοί δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για την ανωμαλία στην εξέλιξη του χρόνου. Οι άνθρωποι της κατηγορίας μου που μπήκαν λαθραία στην προέκταση του Ιουνίου είναι οι μόνοι που τα έχουν χαμένα. Αλλά τί με νοιάζει αυτή η ανακατωσούρα στην διάρκεια του χρόνου; Απο χτες είμαι τρελά ερωτευμένος. Την γνώρισα στο σπίτι του Μαλεφρουά και ερωτευτήκαμε με την πρώτη ματιά. Αγαπημένη μου Ελίζα!
4 Ιουλίου. - Οι εφημερίδες προβάλλουν την "Υπόθεση των κουπονιών". Το λαθρεμπόριο των δελτίων χρόνου είναι το μεγάλο σκάνδαλο της εποχής. Εξαιτίας της αγορά κουπονιών απο τους πλούσιους, η οικονομία σε αγαθα είναι μηδαμινή. Άλλωστε μερικές περιπτώσεις συγκίνησαν ιδιαίτερα την κοινή γνώμη. Αναφέρεται μεταξύ άλλων το παράδειγμα του πολυεκατομμυριούχου Βαντέ που έζησε μεταξύ της 30ης Ιουνίου και της 1ης Ιουλίου 1967 μέρες, δηλαδή το ανάλογο των πέντε χρόνων και τεσσάρων μηνών. Συνάντησα των Υβ Μιρονώ, τον διάσημο φιλόσοφο. Μου εξήγησε ότι κάθε άτομο ζει δισεκατομμύρια χρόνια όμως η συνείδησή μας δεν αντιλαμβάνεται παρά μερικές σύντομες και ενδιάμεσες στιγμές αυτής της απειρίας. Η παράθεση αυτών των στιγμών αποτελεί την ζωή μας. Είπε κι άλλα πράγματα ακόμα πιο γοητευτικά όμως δεν κατάλαβα και πολλά. Είναι αλήθεια ότι το μυαλό μου τρέχει αλλού. Αύριο θα δω την Ελίζα.
5 Ιουλίου. - Αλίμονο, είδα την Ελίζα! Όλα είναι χαμένα και δεν μπορώ να ελπίζω σε τίποτα. Η ίδια δεν αμφέβαλλε για την ειλικρίνεια της αφήγησής μου. Η εξιστόρηση την συγκίνησε χωρίς όμως να ξυπνήσει μέσα της κανένα συναίσθημα τρυφερότητας και αγάπης. Κατάλαβε ότι της άρεσε περισσότερο ο Μαλεφρουά. Τέλως πάντων , τα ωραία μου λόγια δεν ωφέλησαν σε τίποτα. Απο την φλόγα που άναψε ανάμεσά μας το βράδυ της 31η Ιουνίου δεν έμεινε παρά μόνο κρύα στάχτη. Μετά απ' αυτό ας τολμήσει κανείς να μου μιλήσει για την έλξη των ψυχών. Υποφέρω σαν κολασμένος. Ελπίζω πως απ' αυτό το μαρτύριο θα προκύψει ένα βιβλίο που θα πουληθεί καλά.
6 Ιουλίου. - Ένα νέο διάταγμα καταργεί το δελτίο του χρόνου. Το γεγονός με αφήνει αδιάφορο.
Τέλος
Marcel Aymé
Le passe-muraille
