Ακόμα θυμάμαι την άνοιξη, σε πονάει σα μια παλιά
περιπέτεια
το βράδυ που κατεβαίνει μοιράζοντας μοναξιά, τον πιο
μυστικό μου καημό
το απόγευμα μέχρι την ώρα της καρδιάς, το βράδυ ως την
ώρα του ύπνου
αγάπη μου, όλο και περισσότερο χάνουμε σε αισθήματα
στον κινηματογράφο και στις φιλικές συναντήσεις
στην ευκολία των συναλλαγών, στην κοσμούπολη
ή στην νεκρή επαρχία, στο βουνό και στη θάλασσα, το χειμωνα
ή μια έναστρη βαθιά καλοκαιριά
Η αγνότητα, η καλή καρδιά στην παρέα
όλα σ' αφήνουν ή τους αφήνεις στα μικροπράγματα
Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου
"Δύσκολος θάνατος" (1950-1953)Ακούγοντας Χειμερινούς κολυμβητές- Αρζεντίνα
